Inflatie wordt weleens de ultieme belasting genoemd. Zonder dat je het je
realiseert, lever je door inflatie ieder jaar weer koopkracht in. Door
inflatie verplaatst als het ware welvaart van degenen met vermogen naar
schuldenaren.
Onlangs laaide de vrees voor inflatie onder beleggers weer op. Zo bereikte de
koers van goud, soms wel gezien als een verzekering tegen inflatie, recent
het hoogste niveau in maanden. De vrees voor inflatie lijkt geenszins
ongegrond.
Geldpers centralen banken
De centrale banken van zowel Amerika als Europa creëerden de afgelopen jaren
zoals bekend enorme hoeveelheden nieuw geld. Maar anders dan soms
verondersteld wordt hoeft dit niet direct te leiden tot inflatie.
Want veel gewone banken kiezen ervoor het gecreëerde geld gewoon weer op hun
rekening bij de Europese Centrale Bank (Europa) of de Federal Reserve
(Amerika) te parkeren. Daarvoor ontvangen ze een rentevergoeding. Het door
de centrale banken gecreëerde geld komt met andere woorden nog maar heel
beperkt in de echte economie terecht.
Exit-strategie als banken geld laten rollen
De rente die centrale banken betalen over het geld dat gewone banken bij hen
plaatsen, vormt eveneens hun exitstrategie, mocht dit experiment uit de hand
gaan lopen. In het verleden betaalden centrale banken een dergelijke rente
niet. Een vergrootte geldhoeveelheid zocht zich dan doorgaans snel een weg
richting de reële economie. Met opwaartse prijsdruk tot gevolg.
Het lijkt in deze wereld van ultralage renteniveaus een kwestie van tijd
voordat de economische groei aantrekt. Banken zullen vanaf dat moment hun
reserves bij de centrale bank maar wat graag aan bedrijven en consumenten
uitlenen om aan die leningen te verdienen. Het gecreëerde geld belandt dan
alsnog in de economie.
Centrale banken kunnen dit proces afremmen door de rente die zijzelf betalen
te verhogen. Voor banken wordt het dan minder interessant geld uit te lenen.
Zo kunnen centrale banken dus voorkomen dat plotseling grote hoeveelheden
gecreëerd geld in de economie belanden, met een sterk oplopende inflatie tot
gevolg.
Anticiperen op inflatie
Maar of dit plan zal slagen, valt nog te bezien. Zo is het de taak van de
Amerikaanse Centrale Bank te zorgen voor prijsstabiliteit en bevordering van
de werkgelegenheid. Met een nog altijd hoge werkloosheid zal zij niet snel
geneigd zijn de rentetarieven op te schroeven.
De opdracht van de Europese Centrale Bank is beperkter - zij hoeft enkel te
zorgen voor prijsstabiliteit - maar ook zij heeft steeds vaker te maken met
bemoeizuchtige politici. Steeds vaker roepen zij de ECB op de rente laag te
houden als stimulans voor de economie (en als antwoord op de eurocrisis).
Vanwege de hoge werkloosheid en de lage economische groei lijkt het
aannemelijk dat centrale banken de rente voorlopig laag zullen houden.
Daarmee is de kiem gelegd voor inflatie op termijn. Beleggers in goud lijken
daar nu reeds op te anticiperen.
Bedrijven met prijsmacht
Maar vooral ook degenen met obligaties en spaartegoeden in bezit zullen in
geval van inflatie hun koopkracht gestaag zien dalen. Voor deze beleggers in
het bijzonder lijkt het onderhand dan ook zinvol uit te kijken naar
alternatieven.
Als antwoord op het inflatierisico kijkt ’s werelds beste belegger, Warren
Buffett, niet naar goud, maar naar bedrijfsbeleggingen. Buffett zoekt
daarvoor vooral ondernemingen die beschikken over zogeheten 'pricing power'.
Dit soort bedrijven is zo sterk, dat verkoopprijzen probleemloos worden
verhoogd in het geval van inflatie.
Op langere termijn mag van dergelijke waardecreërende bedrijven een rendement
verwacht worden dat het inflatieniveau ruimschoots overtreft. Dat kan over
goud niet gezegd worden.
Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van 's
werelds beste beleggers en is tevens oprichter van warrenbuffett.nl
over de beleggingsstrategie van Warren Buffett. Deze column is niet bedoeld
als individueel advies tot het doen van beleggingen. De auteur bezit geen
aandelen Facebook.
Lees ook:
Z24 Tools: download gratis het boek 'Leer beleggen als
Warren Buffett'
Meer
artikelen van Hendrik Oude Nijhuis
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl